Wydarzenia
Zapraszamy na potrójny wernisaż fotograficzny!
Mamy zaszczyt zaprosić Was na potrójny wernisaż fotograficzny, który odbędzie się 6 września 2015 o 16:00 w JCC Warszawa! Otwierać będziemy aż trzy (!) wystawy, ponieważ owoce swoich prac zaprezentują wszystkie grupy warsztatowe uczęszczające w poprzednim sezonie na zajęcia Studia Foto JCC Warszawa z Mikołajem Grynbergiem.
Przyjdźcie razem z nami udać się w fotograficzną podróż do świata opowiadań Etgara Kereta, otwockiej Zofiówki i na ulice przedwojennego Muranowa. Będzie też szansa porozmawiać z samymi twórcami!
Na zachętę załączamy też kilka słów o wystawach od samych autorów:
|
Wystawa jest ilustracją noweli "Śladami Ojca" autorstwa Etgara Kereta.
Keret w opowiadaniu porusza temat silnej więzi emocjonalnej z ojcem, którego musi pożegnać. Mówi o relacji własnej z synem, budzącym się w nim poczuciu ”wchodzenia w buty ojca” po jego śmierci, nowym spojrzeniu na świat.
Praca zbiorowa:
Joanna Szpak-Ostachowska
Ewa Spaczyńska
Zosia Niziołek
Nela Grynberg
Zuza Wysocka
Barbara Rogowska
Paweł Miszkiel
Opiekun, dobry duch i mentor: Mikołaj Grynberg
|
Zapraszamy na projekt fotograficzny zrealizowany w ruinach otwockiej Zofiówki.
Jak mogło kiedyś wyglądać życie tutaj, kim byli mieszkańcy, jak potoczyły się ich losy?
Prawdziwa historia tego miejsca to opowieść o pragnieniu kilku serc, sile woli i latach ciężkiej pracy.
Pierwszą wojnę światową Zofiówka przetrwała niemal bez szwanku. Wybuch drugiej zmienił wszystko.
Po wojnie, dopiero w połowie lat 80. Zofiówka wróciła do swojego pierwotnego przeznaczenia i nazwy. Jednak w 1994 r. działalność tę zaczęto ograniczać, a w 1998 r. została zamknięta.
Autorzy projektu: Ewa Cieplińska-Libner, Nelli Elisha, Magdalena Kisiel, Urszula Muszyńska, Piotr Ciepliński, Witold Falkowski.
Opieka merytoryczna: Mikołaj Grynberg |
Niejednokrotnie chodząc ulicami Muranowa i okolic zastanawialiśmy się, co się stało ze światem, który tu istniał 80 lat temu. Gdzie zniknęły uliczne szyldy, bramy, podwórka, rynsztoki... Znaleźliśmy te miejsca z przeszłości. Teraz wyglądają one zupełnie inaczej. Ale co się stało z ludźmi, którzy tu żyli?
Chcieliśmy się z nimi spotkać... Chociaż przez krótką chwilę spojrzeć im w oczy, popatrzeć na nich... Uchwycić moment, kiedy mały chłopiec czyta afisz teatralny... Obserwować, jak idą ulicą w sobie tylko znanym kierunku, jak zmagają się z codziennością.
Nie ma już tych uliczek, przeminęły cieniem,
I cień ten kłaść się będzie między nasze słowa
[parafraza Elegii miasteczek żydowskich Antoniego Słonimskiego]
(Autorzy odkryją swoją tożsamość na wernisażu :)
|
Wstęp oczywiście wolny.
Do zobaczenia!